หน้าเว็บ

วันพฤหัสบดีที่ 8 พฤษภาคม พ.ศ. 2557

ประสบการณ์ครั้งใหม่

เริ่มงานที่ใหม่มาได้สามวัน วันแรกยังไม่ได้สัมผัสงานอะไร ลองศึกษาวิธีทำโปรเจคเก่าๆ วันที่สองก็เริ่มย้ายโต๊ะกันในออฟฟิศ ลงโปรแกรมคอม (ยังเห็นใช้ซอฟต์เถื่อนอยู่ U_U ) กลางวันก็ได้จับได้ช่วยงานนิดๆ หน่อยๆ พอเย็นลองอยู่เย็นดูว่า เวลาส่งโปรเจคยุ่งขนาดไหน ช่วยดูนั่นนี่ๆ นิดๆ หน่อยๆ (โดยที่ยังไม่มีงานที่รับผิดชอบโดยตรง) ปรากฎว่า ดึกแฮะ!! ชักท้อ ไม่อยากกลับมาวังวนของสถาปนิกที่ทำงานออกแบบ (ถึงไม่สมัครออกแบบ) วันนี้ วันที่สาม ตื่นเช้ากว่าปกติ เพื่อไปประชุมที่สระบุรีกับอยุธยา เช้า-บ่าย ก็เริ่มได้เห็นภาพงานมากขึ้น ส่วนเรื่องภาษาญี่ปุ่นที่ใช้ในการทำงาน ส่วนนึงที่ยังไม่คุ้นเคยศัพท์ กับสำเนียงบางคน ก็ยังทำได้ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ จับใจความได้ 70-80% ยังไม่รู้ว่าบทบาทหน้าที่ที่จะได้รับจะใกล้เคียงที่คาดไว้มากน้อยแค่ไหน แต่โดยรวมถือว่าน่าสนุก น่าสนใจทีเดียว เพราะได้ใช้ทั้งภาษาญี่ปุ่น และความรู้ด้านสถาปัตย์ ถ้า ถ้า ถ้า...ไม่ต้องอยู่ดึกๆ แบบสถาปนิกทุกบ่อย...

วันศุกร์ที่ 25 เมษายน พ.ศ. 2557

พบเจอเพื่อจากลา


วันนี้เก็บของเคลียร์โต๊ะ เตรียมออกจากงานสิ้นเดือน ปรากฏว่าเจอโปสการ์ดแผ่นนี้ เขียนถึงตัวเองเมื่อตอนทำงานเข้าปีที่สอง เนื้อหาคือ ตั้งใจทำงานเต็มที่ เพราะจะไม่ลืมความรู้สึกตอนที่อยากเข้าทำงานที่นี่ (มาก) เพื่อวันพรุ่งนี้ของตัวเอง และเพื่ออนาคตของบริษัท...ครั้นเวลาผ่านไปเกือบจะเข้าสู่ปีที่ห้า ความรู้สึกดีๆ เหล่านั้นกลับหายไปหมด เป็นความรู้สึกที่ซับซ้อนทีเดียวเชียว :/

วันอังคารที่ 22 เมษายน พ.ศ. 2557

ชีวิตเริ่มต้นใหม่อีกครั้งเมื่อ 33


คาแรกเตอร์เหมือนกระต่ายโคนี่ เก็บความรู้สึกไม่เป็น แสดงออกมาตรงๆ
สวัสดีครับ สุวริทธิ์ (ช้าง) อายุ 33 ปี กลับมาเขียนบล็อก เหมือนเป็นบันทึกช่วงเวลาต่างๆ ของชีวิตไว้อ่านเล่น และ (คิดเอาเองว่า) จะช่วยกันเขียนกับแฟน (ผู้ชาย) ชื่อเบิร์ด คบกันมาจะ 8 ปีละ

ตอนอายุ 28 หลังกลับมาจากไปลั้ลลาที่ญี่ปุ่นอยู่ 4 ปี+ได้เบิร์ดกลับมา ก็ได้เริ่มงานใหม่ในบ.ขายบ้านร่วมทุนไทย-ญี่ปุ่น ทำให้ชีวิตค่อยๆ ตั้งหลัก เริ่มมั่นคงขึ้นมาได้ เริ่มมีเงินเก็บ รู้จักลงทุน ผ่อนคอนโด ผ่านไป 4 ปีครึ่ง ความมั่นคงก็เริ่มไม่มั่นคงอีกครั้ง บวกกับคิดว่า ยังไม่ได้ดึงความสามารถตัวเองออกมาใช้ให้เป็นประโยชน์อย่างเต็มที่ เลยได้เวลาเปลี่ยนงานอีกครั้งหนึ่ง (จากที่เคยคิดว่าจะไม่ย้ายงานอีกแล้ว) ครั้งนี้ก็ขอลุยเต็มที่ เพื่อพิสูจน์ความสามารถที่มีอยู่เพื่อวันข้างหน้า!!

ปล.วัน-เวลาผ่านไปเร็วมาก เผลอแป๊บเดียวจบมา 12 ปีแล้วอะ เพื่อนๆ เป็นผู้จัดการ เป็นเจ้าของกิจการกันหมดแล้ว ยังมัวมานั่งย้ายงานอยู่เลย >,<